میلاد اسدی - کارشناسی ارشد دانشکده علوم قرآنی کرمانشاه
سید معصوم حسینی - عضو هییت علمی دانشکده علوم قرآنی آمل

 اباحه به معنای مباح شمردن یا جایز دانستن یک عمل نامشروع به‌صورت مشروع در جامعه است. خاستگاه آن در غرب است و مبانی آن را مکاتبی چون اومانیسم و لیبرالیسم بنا نهادند. هدف آنان از راه انداختن این جریان، حذف خدامحوری در جامعه و جایگزینی انسان‌محوری و آزادی مطلق با اهداف مادّی و دنیوی است. تأثیرگذار بودن فرهنگ غرب در حوزه عمل و نظر ابزاری در راستای دستیابی به اهداف سرمایه‌داری و سود برتر است. غربی‌ها از گذشته تاکنون به شیوه‌های گوناگون با متمسّک شدن به ابزارهای مختلف درصدد تحقق اهداف و آرمان‌های خود در جامعه اسلامی بوده‌اند. این مقاله با روشی توصیفی-تحلیلی و مطالعات کتابخانه‌ای به دنبال پرداختن به این موضوع است که، جریان اباحه‌گری یکی از ابزارهای نوین فکری غرب در تأثیرگذاری بر فرهنگ جامعه اسلامی است. آسیب‌شناسی فرهنگ اسلامی از این جریان روش مناسبی برای مقابله با آن و عدم تأثیرپذیری فرهنگ از آن است.

اباحه گری, فرهنگ اسلامی, تاثیرپذیری, مکاتب غربی, آزادی