ناهیده قبادی - گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی،دانشگاه تبریز
محسن موید - گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی،دانشگاه تبریز
احمد جهانگیری - گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی،دانشگاه تبریز
حمید نوروزی - معدن مس سونگون، شرکت پارس اولنگ

توده گرانیتوئیدی دریان ، در دامنه جنوبی کوه میشو، شمال روستای دریان و شمال شهرخامنه قرار دارد و به درون نهشته های سازند کهر (بهسن پرکامبرین) تزریق شده است. کوارتز، فلدسپار پتاسیم، پلاژیوکلاز از کانی های اصلی سازنده این توده هستند. بافت های تمام بلورین،کاتاکلاستیک و پورفیروکلاستیک از بافت های غالب در این سنگ ها بحساب می آیند. ماگمای مولد این گرانیت کالک آلکالن تا کالک آلکالنپتاسیم بالا ارزیابی شده است. از دیدگاه شاخص اشباع شدگی از آلومین، گرانیت دریان در محدوده پر آلومین بوده و ویژگی های گرانیت A-type (زیر گروه (A(2) را نشان می دهد. بررسی نمودارهای REE ، نشان دهنده غنی شدگی LREE ، در برابر HREE هاست. نمودارهایعنکبوتی با آنومالی مثبت عنصرهای K ، Nd ، Ce و آنومالی منفی عنصرهای Ti ، Nb ، Ta نشان دهنده خاستگاه پوسته قاره ای در پیدایش اینسنگ ها هستند. برپایه نمودارهای شناسایی محیط زمین ساختی گرانیتوئیدها، نمونه های گرانیتی بررسی شده در محدوده Post-COLG جایگرفته اند و به پهنه های پسا برخوردی وابسته هستند. در هنگام رویداد فاز آدیاکاران، حاکم شدن ساز و کار زمین ساختی کششی پس از برخوردخشکیهای شمالی با گندوانا با تحریک سنگ کره و کاهش فشار، شرایط را برای ذوب بخشی پوسته قاره ای و پیدایش گرانیت در راستای پهنهبرخوردی در کوه های میشو را فراهم کرده است.

غیر کوهزایی، ریفت، پسا برخوردی، گرانیت