عذرا محمدپناه اردکان - دکتری روان شناسی، استادیار، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان اردکان، ایران
آزاده چوب فروش زاده - دکتری روان شناسی، استادیار، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان ، اردکان، ایران.
راضیه امینی - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، گروه مشاوره ، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران.

هدف از پژوهش حاضر بررسی فراوانی میزان استفاده ازشبکه های اجتماعی مجازی و ارتباط آن با آسیب پذیری روان شناختی می باشد. روش: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی است که به صورت مقطعی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کاربران بالای ۱۸ سال شبکه های اجتماعی مجازی در اصفهان بوده و نمونه انتخاب شده به صورت در دسترس ۲۵۰ نفر بود. داده ها با استفاده از پرسش نامه های میزان استفاده از شبکه های اجتماعی، آسیب پذیری روان شناختی جمع آوری شدند و در دو بخش توصیفی و با استفاده از آزمون ناپارامتریک خی دو به کمک نرم افزار 22-SPSS در بخش استنباطی مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. یافته ها: میزان خی دو بدست آمده از مقایسه فراوانی های متغیرآسیب پذیری روانی به ترتیب با میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی برابر با 0/ ۹۲ ( ۰/ ۰۰۲= معناداری) تعداد دفعات مراجعه به شبکه های اجتماعی مجازی برابر با ۰/ ۸۳ ( ۰/ ۰۰۰= معناداری و تأثیرگذار دانستن محتوای شبکه های اجتماعی مجازی برابر با ۰/ ۸۱ ( ۰/ ۰۰۰= معناداری) بود، که این میزان به لحاظ آماری معنادار می باشد. نتیجه گیری: استفاده از شبکه های اجتماعی با نمره آسیب پذیری روان شناختي (PVS ارتباط معنادار داشت. پاسخگویانی که بیشتر از شبکه های اجتماعی استفاده کرده و محتوای فضای مجازی را تأثیرگذار می دانستند، آسیب پذیری روان شناختی بالاتری را گزارش نمودند.

آسیب پذیری روان شناختی، شبکه های اجتماعی، فضای مجازی