مریم معتمدی

اهمین به محیط زیست و سواد اکولوژیکی می توانند سلامت عمومی را به صورت مستقیم مرتبط می باشد. این گونه به نظر می رسد که فعالیت ها و دست اندازهای نابجای انسان ها در محیط زیست موجب بروز تغییرات و مشکلات اکولوژیکی بسیار زیاد و گاهاً جبران ناپذیری بر آن شده است. ایده سواد زیست محیطی از دل نگرانی های محیط زیستی و نقد توسعه اقتصادی و صنعتی پدید آمد و آرمان آن حفظ منابع برای همه نسل ها در کنار رفع نیازهای نسل کنونی است. سواد اکولوژیک نیازمند تغییرات وسیعی در زندگی جوامع در همه سطوح است. این تغییر نیازمند مشارکت مردم و جامعه مدنی است و لازمه آن نیز آگاهی و آموزش مردم درباره سواد اکولوژیک است. آموزش، زیربنای توسعه جهان نوین است و بدون دستیابی به آموزش و ایجاد آگاهی در انسانها سواد اکولوژیک از شعاری سطحی و عوامانه فراتر نخواهد رفت. اکوسیستم های موجود در طبیعت بسیار متنوع بوده و تخریب یکی به تدریج موجب نابودی کل اکوسیستم و در نتیجه بر هم زدن اکولوژی آن ناحیه خواهد شد. روش بررسی پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و روش تحقیق پیمایشی است. روش گردآوری اطلاعات به دو صورت مطالعات کتابخانه ای و تحقیق میدانی صورت پذیرفت. هدف بررسی سواد زیست محیطی و از بستر نیروی انسانی می باشد. یافته ها حاکی از آن است که برای ماندگاری اموری که مدنظر است همواره باید موضوع از بستر نیروی انسانی بگذرد و پیش شرط رخداد و تداوم هر توسعه و تحولی، سرمایه گذاری در نیروی انسانی از طریق آموزش و به وژه آموزش محیط زیست است که به منزله رکم و هسته اصلی و محوری هر جامعه ای می باشد؛ پس با توجه به اینکه آموزش یکی از مؤثرترین مؤلفه های تأثیرگذار بر توسعه پایدار هر کشور است، انجام اقداماتی وسیع، همه جانبه، مستمر و فراگیر در جهت افزایش آگاهی ها محیط زیستی جامعه امری ضروری به نظر می رسد.

سلامت جامعه، فهم اکولوژیکی، سواد زیست محیطی