حسین گنجی نیا - استادیار، گروه مدیرت دولتی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
حسین پورسلطانیان - دانشجوی دکتری، گروه مدیرت دولتی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

هدف: توجه صاحب نظران رشته مدیریت منابع انساني جهت دست يابي به اهداف زیست محيطي سازمان موجب گردیده تا مفهوم محيط زیست در ساختار مدیریت منابع انساني ورود نموده و نياز رو به رشد ادغام مدیریت محيط زیست و مدیریت منابع انساني را محسوس نماید. ماحصل این ادغام خلق مدیریت منابع انساني سبز در سازمان هاست كه در راستای تحقق اهداف سازماني، حفاظت از محيط زیست را نيز در سرلوحه فعاليت ها و كاركردهای خود قرار داده است. هدف این مقاله نقش های مدیریت منابع انساني سبز در سازمان ها مي باشد. روششناسی: این پژوهش كه از شيوه تحليل و توصيف با ابزار كتابخانه ای با رویه فيش برداری انجام شد ه است. یافته ها: این پژوهش وضعيت مدیریت منابع انساني سبز در سازمان ها را نمایان مي نماید. یافته های تحقيق نشان مي دهند، كه ظهور مدیریت منابع انساني سبز، بيانگر آگاهي رهبران اقتصادی از پایداری زیست محيطي، ضرورت حفاظت از محيط طبيعي و حفاظت از منابع طبيعي است. مدیریت منابع انساني سبز، فرآیند تصميم گيری در راستای تنظيم آن دسته از فعاليت های بشری است كه بر محيط زیست تاثير دارند به گونه ای كه ظرفيت های قابل تحمل محيط زیست برای توسعه بشری مختل نگردد.پیامدهای تحقیق: این مقاله مروری خواهد داشت بر پژوهش های صورت گرفته در حوزه مدیریت منابع انساني سبز در بازه زماني 1990 الي 2017 . براساس نتایج جستجوی اوليه، 84 سند به دست آمد كه پس از بررسي غربالگری اوليه، محتوای 33 تحقيق استخراج گردید. نوآوری: این مطالعه نياز به بررسيِ نقش های مدیریت منابع انساني سبز را در سازمان ها تشریح نموده است. لذا با در نظر گرفتن به نوظهور بودن مفهوم مدیریت منابع انساني سبز در سازمان ها این مقاله مي تواند در ایجاد نگرش مثبت به این مفهوم در سازمان كمک نماید.

مدیریت منابع انسانی، سازمان ها، مدیریت زیست محیطی، مدیریت سبز