قادر مرتضائی دکاهی - مربی گروه مهندسی کامپیوتر موسسه آموزش عالی غیر دولتی شهریار آستارا ایران
یعقوب علی اکبرپور - دانشجو دکتری گروه مهندسی کامپیوتر واحد میانه دانشگاه آزاد اسلامی میانه ایارن
محمدرضا ابراهیمی دیشابی - استادیار گروه مهندسی کامپیوتر واحد میانه دانشگاه آزاد اسلامی میانه ایران

شبکه های حسگر بی سیم شامل تعدادی از گره های حسگر بسیار کوچک می باشند که به ابزار مناسبی برای استخراج داده از محیط اطراف و نظارت بر رویدادهای محیطی تبدیل شده اند. در تمامی این کاربردها، حسگرها در محل موردنظر توزیع شده و بدون مرقابت رها می شوند تا بطور مرتب پارامترهای محیطی نظیر دما، فشار، رطوبت و فعالیت های شیمیایی را گزارش دهند. سپس اطلاعات بدست آمده را به صورت گام به گام و یا تک گامی به گره جمع کننده اطلاعات یا همان سینک ارسال نمایند. اما از آنجاییکه این گره ها حسگر از یک منبع محدود و حیاتی انرژی برخوردارند، نحوه جمع آوری داده ها، پردازش و ارسال آنها بسیار مهم است. روش های مختلفی برای جمع آوری و انتشار داده در این نوع شبکه ها پیشنهاد شده چه با ایستگاه ها ثابت و چه با ایساگاه های سیار، اما بهره گیری از ایستگاه های سیار به علت پویایی در محیط کارایی بالاتر و طول عمر بالاتر شبکه را در پی دارد. در این پژوهش به بررسی انواع روش های انتشار اطلاعات مبتنی بر معماری در شبکه حسگر بیسیم با ایستگاه های سیار که به دو دسته کلی ساختار مجازی وانتشار داده تخت تقسیم می شوند پرداخته و در نهایت با مقایسه این روش ها براساس پارامترهای کلیدی، میزان تاثیر هر کدام از آنها در بهبود شرایط انتشاری شبکه حسگر بیسیم تعیین گردید.

شبکه های حسگر بیسیم، انتشار اطلاعات، ایستگاه های سیار، معماری شبکه