اثر الگوی کاشت و منبع کود بر خصوصیات زراعی بزرک (Linum usitatissimum L.) و نخود (Cicer arietinum L.) در کشت مخلوط در شرایط دیم
عنوان مقاله: اثر الگوی کاشت و منبع کود بر خصوصیات زراعی بزرک (Linum usitatissimum L.) و نخود (Cicer arietinum L.) در کشت مخلوط در شرایط دیم
شناسه ملی مقاله: JR_AGRO-21-1_002
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_AGRO-21-1_002
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
سهیلا اسدی - MSc Student, Urmia University, Urmia, Iran
اسماعیل رضایی چیانه - Assistant Prof., Urmia University, Urmia, Iran
رضا امیرنیا - Associate Prof., Urmia University, Urmia, Iran
خلاصه مقاله:
سهیلا اسدی - MSc Student, Urmia University, Urmia, Iran
اسماعیل رضایی چیانه - Assistant Prof., Urmia University, Urmia, Iran
رضا امیرنیا - Associate Prof., Urmia University, Urmia, Iran
بهمنظور بررسی اثر الگوی کاشت و منبع کود بر خصوصیات زراعی نخود و بزرک در شرایط دیم، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 96- 1395 در مزرعهای در استان آذربایجان
غربی- شهرستان نقده اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل الگوی کاشت در شش سطح: کشت خالص نخود، کشت خالص بزرک، کشت مخلوط جایگزین با نسبت یک ردیف بزرک و یک ردیف نخود، کشت مخلوط ردیفی با نسبت دو ردیف بزرک و دو ردیف نخود، کشت مخلوط ردیفی با نسبت دو ردیف بزرک و چهار ردیف نخود، کشت مخلوط ردیفی با نسبت چهار ردیف بزرک و
دو ردیف نخود و منبع کود در چهار سطح: عدم مصرف کود (شاهد)، 100 درصد کود شیمیایی (NPK)، کود زیستی (فسفات بارور2 + ازتو بارور1 + پتا بارور2+ سولفوبارور۱) و ورمیکمپوست (10 تن در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که الگوهای کاشت و منابع کودی بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، میزان و عملکرد روغن بزرک و عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد گرههای ریشه و میزان پروتئین دانه نخود تاثیر معنیداری داشتند. بیشترین عملکرد دانه هر دو گونه از تیمار کشت خالص بهدست آمد (بزرک 945 و نخود 629 کیلوگرم در هکتار)، اما میانگین عملکرد هر یک از دو گیاه در واحد سطح یکسان بیشتر از عملکرد
دانه مورد انتظارآنها بود (بزرک 5/161 و نخود 5/128 کیلوگرم در هکتار). میزان روغن دانه بزرک 6/6 درصد و میزان پروتئین دانه نخود 2/20درصد در کشت مخلوط نسبت به کشت خالص بالاتر بود. نتایج نشان داد که مصرف منابع کودی، به خصوص
ورمیکمپوست، باعث بهبود خصوصیات گیاهی مورد مطالعه در هر دو گیاه نسبت به شاهد شد. بیشترین نسبت برابری زمین کل (55/1) از کشت مخلوط چهار ردیف نخود و دو ردیف بزرک در تیمار عدم مصرف کود بدست آمد که معادل 55 درصد افزایش در بهرهوری استفاده از زمین نسبت به کشت خالص دو گونه بود. با در نظر گرفتن اهداف کشاورزی پایدار و ضرورت کاهش مصرف نهادههای شیمیایی، در این آزمایش، تیمار عدم مصرف کود برای نسبت کشت مخلوط چهار ردیف نخود و دو ردیف بزرک مناسبتر بود.
کلمات کلیدی: Biofertilizer, Land equivalent ratio, Seed oil content, Seed Protein content and Vermicompost, پروتئین دانه, روغن دانه, کود زیستی, نسبت برابری زمین و ورمیکمپوست
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1155057/