فریدون حسین پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه پیام نور مرکز بندرعباس
سیدرضا موسوی - عضو هیات علمی گروه معماری و شهرسازی، دانشگاه فنی و حرفه ای

فرهنگ به عنوان هویت و موجودیت هر اجتماع نیازمند بستر مناسبی جهت تداوم و ظهور و بروز است.از این رو مجتمع های فرهنگی می توانند مکان مناسبی برای تعاملات اجتماعی،آموزش ، حفظ و انتقال فرهنگ دینی و بومی و ملی مردمان یک مرکز جمعیتی باشند. این مجتمع ها هنگامی می توانند به وظیفه ذاتی خود عمل کرده،اثرگذار باشند و مورد استقبال قرار گیرند که در بستر مکانی مناسبی شکل گیرند. مکان یابی نامناسب یک کاربری شهری علاوه بر کاهش بهره وری آن فضا،موجب ناسازگاری این فضا با کاربری های مجاور خواهد شد.تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نوع توصیفی-تحلیلی است. جامعه مورد بررسی شهر نوپای هشت بندی استان هرمزگان است که علیرغم نیاز و ظرفیت فاقد هرگونه کاربری فرهنگی است. گردآوری اطلاعات ابتدا به صورت کتابخانه ای و اسنادی بوده و به صورت مطالعات میدانی و بررسی طرح جامع و تفصیلی شهر ادامه یافته است که ضمن بررسی و تجزیه و تحلیل مکان های پیشنهادی کاربری فرهنگی در طرح جامع ، به مقایسه و امتیازبندی دو سایت پیشنهادی طرح جامع و یک سایت به پیشنهاد نگارنده پرداخته ایم.یافته ها حاکی از آن است که نزدیکی به کاربری های سازگار مانند آموزشی،دسترسی مناسب، فاصله مناسب تا مراکز جمعیتی شهر و امکان گسترش در آینده از عوامل مهم در انتخاب مکان مناسب برای مرکز فرهنگی شهر هستند.

کاربری فرهنگی-مکانیابی- هشت بندی-SWOT