مجید عابدینی پور

سازمانهای امروزی برای افزایش اثربخشی استراتژی خود اقدام به تغییر و اصلاح ساختار سازمانی می کنند. در همین مسیر آنها خلاقیت و نوآوری را بهعنوان الگویی تحول آفرین و مورد علاقه به فعالیت اصلی خود تبدیل میکنند؛ به عبارتی سازمانها برای آنکه بتوانند فاصله خود را نسبت به رقبا حفظ کنند مجبورند در مقاطع زمانی مختلف خدمات جدیدی را به بازار عرضه کرده که لازمه این امر وجود افکار پویا، خلاق و نوآور است. الزامات مورد نیاز فعلی همراه با عصر دانایی ، موجب ظهور و توسعه سازمانهای دانش محوری گردیده که برخی ویژگی های آنها تفاوتهایی اساسی با ساختارهای کنونی سنتی سلسله مراتبی دارد .ساختار سـازمـان، مجموعه راه هـایی است کـه طی آنها فعــالیت های سازمان به وظایف شناخته شده ،تقسیم و میان این وظایف هماهنگی ایجاد شود. ساختار سازمان فرایندی است مستمر از تغییرات محیط پیرامون، استراتژی و عوامـل داخلی سـازمـان که به طـور غـیر قابل اجتـنـاب بــه مـرور زمان تغـییر می کند، این تغییرات گاهی عمیق،ریشه ای و بزرگ و گاهی محدود و به طور مداوم یا متناوب می باشدکه سازمان باید همواره آمادگی لازم در مواجهه با آن هاراداشته . هدف این مقاله بررسی تاثیر اصلاح ساختار سازمانی به عنوان یک بعد کلیدی و تشریح دقیق ابعاد ساختاری در جهت ایجاد زمینه ای برای بروز نوآوری در بین کارکنان سازمانها می پردازد .

ساختار سازمانی – اصلاح ساختار سازمانی - تغییرات سازمانی –خلاقیت و نوآوری