محمدعلی شکوهی - دانشجوی مهندسی عمران دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران-تهران، ایران
عرشیا برنج کار - دانشجوی مهندسی عمران دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران-تهران، ایران
علی طاهریان - دکترای مهندسی عمران، استادیار گروه عمران دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران-تهران، ایران
فربد جنابیه - Bachelor student of marketing at Ivey Business school, university of western Ontario, Canada

در سازه های بتنی نقش اصلی در اسکلت ساختمان را دو عنصر اصلی، یعنی بتن و میلگرد (آرماتور) ایفا میکنند که در هر بخش از سازه اعم از فونداسیون، ستون ها و تیر ها ، ابتدا آرماتور بندی بخش مربوطه را انجام داده و سپس بعد از قالب بندی، بتن ریزی آن بخش را انجام میدهند. در بحث آرماتوربندی روش های مختلفی برای اتصال آرماتور ها به یکدیگر وجود دارد که در این مقاله به روشی تحت عنوان کوپلینگ، انواع آن، مزایا و معایب، صرفه اقتصادی آن نسبت به روش قدیمی اورلپ خواهیم پرداخت.

کوپلینگ، اورلپ، آرماتوربندی، میلگرد، بتن