شادیه رون - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم صنایع غذایی، دانشگاه ارومیه، ارومیه
زهرا لطیفی - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری
میلاد دانش نیا - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین

ایمنی و امنیت غذایی، یکی از نیازهای اساسی افراد هر جامعه و از شاخصهای توسعه یافتگی جوامع به شمار میرود. امنیت غذایی علاوه بر موجود بودن غذا، دسترسی به آن، پایداری در عرضه و دریافت غذا شامل بهره مندی از غذای سالم و با کیفیت و به عبارتی توجه به ایمنی غذایی نیز میشود. یک رابطه زنجیره ای بین ایمنی، امنیت غذایی و سلامت عموم وجود دارد؛ به طوری که برقراری امنیت بدون توجه به ایمنی امکان پذیر نمی باشد و دسترسی به غذای ایمن، رکن امنیت غذایی محسوب میگردد. سازمانهای جهانی نظیر FAO، WTOو WHO و کدکس در ایجادایمنی و امنیت غذایی نقش مهمی ایفاء میکنند. باید توجه نمود که هدف از سطح تغذیه و تأمین غذای مطلوب و کافی، تنها رفع گرسنگی عیان یا سیریشکمی نیست. بلکه تأمین نیازهای سلولی به مواد مغذی یعنی رفع گرسنگی پنهان را نیز در بر دارد(سیری سلولی). امروزه شیوع ناامنی غذایی در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته بین 6 تا 73 درصد میباشد. انسان سالم و فعال (چه از نظر جسمی و چه از نظر فکری) و به عبارت دیگر نیروی انسانی (Human Capital)یک سرمایه اساسی در توسعه مل6ی است. به همین جهت دسترسی به غذای کافی و سالم از حقوق مسل6م اولیه انسانها است و تأمین نیازهای غذایی مردم از مهمترین وظایف دولتها به شمار میرود. این مقاله،به مروری کامل و همه جانبه بر امنیت غذایی در زمینه های مختلف اشاره دارد.

سیری سلولی، گرسنگی پنهان، نا امنی غذایی، دسترسی به غذا