مریم رواقی - استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران.

کورکومین جزء اصلی ادویه زردچوبه است که پتانسیل بالایی در جلوگیری از بیماریها و ارتقاء سلامتی دارد. این ماده هیدروفوب دسترسی زیستی پایینی دارد و به علت عدم پایداری تحت شرایط فیزیولوژیکی به سرعت از بدن خارج میشود. درونپوشانی کورکومین در وزیکول های فسفولیپیدی (لیپوزوم)، تجمع و آزادسازی این ترکیب را بهبود می بخشد اما به دلیل تجزیه فسفولیپید در دستگاه گوارش اثری بر پایداری آن ندارد. استفاده از فسفولیپید و پلیمر یک استراتژی مناسب برای حفظ وزیکولها، بهبود آزادسازی و دسترسی زیستی به کوکورکومین در روده است. در این تحقیق از لیپوزوم های حاوی فسفولیپید S75) و (P90G، اودراجیت S100) و (L100 و سدیم هیالورونات برای پایدارسازی لیپوزوم و کورکومین استفاده شد. P90G لیپوزومهایی کوچکتر 130±10) نانومتر) با شاخص پراکندگی پایینتر (0/17± 0/03) در مقایسه با S75 ایجاد کرد در حالی که افزودن هیالورونان و اودراجیت باعث افزایش معنی دار این مقادیر شد. لیپوزوم های تولیدی بازده درونپوشانی بالا (بیش از 80 درصد) بلافاصله پس از تولید داشتند. تثبیت لیپوزوم ها در شبکه پلیمری هیالورونان-اودراجیت باعث افزایش پایداری آنها در برابر شرایط سخت گوارشی مانند قدرت یونی و تغییرات pH شد. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده ازP90G، اودراجیت S100 و هیالورونان با داشتن فاکتورهای ابعادی مناسب 287±31) نانومتر) و پایداری مطلوب باعث حفاظت ازکورکومین در برابر تغییرات pH حین انتقال از معده به روده و انتقال مقادیر بالای کورکومین شد.

اودراجیت، زردچوبه، قدرت یونی، وزیکول های فسفولیپیدی.