سحر غفوری - کارشناسی ارشد دانشگاه الزهرا، مشاوره و راهنمایی ، تهران، ایران
معصومه صیادی - کارشناسی ارشد دانشگاه تهران، مشاوره و راهنمایی، تهران، ایران

پژوهش حاضر از نوع پژوهش هاي مروري است كه به بررسي مباني نظري و تاريخچه تا درمان نظريه روانشناختي مثبت نگر مايكل ب.فريش (روان درماني مبتني بر بهبود كيفيت زندگي)، و در نهايت بررسي پيشينه تحقيق در دو حوزه تحقيقات داخلي و خارجي مي پردازد. روان درماني مبتني بر بهبود كيفيت زندگي، در مورد مراجعان با اختلال هاي رواني مبتني بر راهنماي تشخيصي و آماري اختلال هاي رواني و در پيشگيري از عود و حفظ و نگهداري از وضعيت سلامت نقش دارد و با استقاده از پرسشنامه ي كيفيت زندگي به ارزيابي مسائل و مشكلات در زندگي و نيز توانمندي ها و امكانات افراد، برعنصر حل مساله كه در شناخت درماني كمتر به آن پرداخته شده است كمك مي كند. با توجه به كابرد وسيع و موثر اين رويكرد در جمعيت هاي باليني و سالم و ويژگي هاي منحصر به فرد آن از جمله سرايت اجتماعي كه باعث گسترش فوايد درمان به حوزه ي خانواده و اجتماع مي شود، حل مساله و پيشگيري از عود كه از مولفه هاي مطلوب يك درمان محسوب مي شود، ضرورت تحليل اين رويكرد جهت استفاده ي مشاوران و درمانگران روشن مي شود.

کیفیت زندگی، روانشناسی، روان درمانی