ملیحه مرشدلو - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد
بهرام عابدی - استادیار دانشگاه فردوسی مشهد
غلامحسین داوری نژاد - استاد دانشگاه فردوسی مشهد

تعیین خواص فیزیکی و مکانیکی محصولات کشاورزی به عنوان مبنایی برای طراحی وساخت ماشینها و تجهیزات انتقال، درجه بندی، فرایند و بسته بندی همیشه مورد توجه بوده است. در این پژوهش روشهای مختلف پوستگیری و خشک کردن به منظور ارزیابی خواص ظاهری آلوی خشکباری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور اول روش پوستگیری (غوطه وری در آبنمک، آبجوش و بخارآب) و فاکتور دوم نوع خشک کن ( سنتی، کابینتی صنعتی و کابینتی غیر فعال خورشیدی) بود. نتایج نشان داد، کمترین درصد چروکیدگی 42/91) درصد) ،کمترین میزان اختلاف درصد ضریب کرویت (0/114) ، همچنین کمترین اختلاف متوسط قطر میانگین هندسی 5/595) میلیمتر) و مساحت سطح 1055) میلی متر مربع) در تیمار پوست گیری با آبنمک 11 و خشک کردن به روش صنعتی دیده شد. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش ابعاد آلوی خشک شده با تیمار پوستگیری با آبنمک 11 و خشک کردن به روش صنعتی کمترین اختلاف را نسبت به میوه تازه داشت و خواص ظاهری آن حفظ شد.

آب نمک، چروکیدگی، کابینتی غیر فعال خورشیدی.