سیامک نوری - دانشیار دانشگاه علم و صنعت ایران
توکل قبایی - دانشجوی کارشناسی ارشد – گرایش مدیریت اجرایی دانشگاه علم و صنعت ایران

نیاز روز افزون جمعیت کشور به غذا و فرآورده های کشاورزی ایجاب می کند که با بکار گیری پیشرفتهای علمی وکاربرد فناوری، امکانات بالقوه منابع آب و خاک کشور مورد بهره برداری مفید و موثر قرار گیرد. بهبود و افزایش راندمان آبیاری با ایجاد شبکه های آبیاری و زهکشی، یکی از راههای تحقق این امر بوده که موجب صرفه جویی در مصرف کنونی آب و توسعه امکانات بالقوه منابع آبی کشور خواهد شد. علیرغم تلاش جدی به اجرای این شبکه ها، طولانی شدن زمان اجرا، علاوه بر تحمیل هزینه های فراوان به کلیه ذینفعان پروژه و افزایش مناقشات و نارضایتی بین آنها، موجب هدر رفتن منابع کشور و تاخیر در توسعه بخش آب و کشاورزی شده است. با توجه به حضور تاخیرات به عنوان یک مشکل و مسئله در کنار پروژه های آبیاری و زهکشی، موانع اجرای این پروژه ها از طریق مطالعات کتابخانه ای، مصاحبه و پرسشنامه با خبرگان، جمع آوری شد و راهکارهای اجرایی برای حذف یا کاهش اثرات این مشکلات مورد سنجش قرار گردید. نتایج حاصله و روش اجرای آن ،در قالب یک الگویی، براساس تفکر بهبود مستمر در اجرای پروژه با تکنیک چرخه دمینگPDCA) و فرآیند چرخه حل مسئله ارائه شده است. در پایان، تاثیرالگوی پیشنهادی بر کاهش زمان، هزینه و ریسک، افزایش کیفیت (بعنوان چهار عامل اصلی محدوده مدیریت پروژه)، افزایش رضایت ذینفعان، کاهش تعارضات و بهره وری آب در پروژه های آبیاری و زهکشی از خبرگان این پروژه ها موردسوال و ارزیابی قرار گرفته است که نشان از موثر بودن آن بر شاخصهای ذکر شده می باشد.

مدیریت تاخیرات، بهره وری آب، شبکه های آبیاری وزهکشی، مناقشات، بهبود مستمر