نوید نوریان - Shahed university
ایمان روح اللهی - Shahed university
مهناز کریمی - دانشگاه مازندران

بحران گیاه مهاجم سنبل‌‌آبی (Eichhornia crassipes) در تالاب‌‌های شمال کشور روندی افزایشی و خطرناک به خود گرفته است. با هدف استفاده از کود آلی (کمپوست و ورمی‌‌کمپوست) آن در بستر کاشت گل سوسن در 11 سطح با نسبت‌های (پرلایت 35% + پیت‌ماس 65% - کمپوست یا ورمی‌‌کمپوست سنبل آبی 10% + پرلایت 35% + پیت‌ماس 55% - کمپوست یا ورمی‌‌کمپوست سنبل آبی 20% + پرلایت 35% + پیت‌ماس 45% - کمپوست یا ورمی‌‌کمپوست سنبل آبی 30% + پرلایت 35% + پیت‌ماس 35% - کمپوست یا ورمی‌‌کمپوست سنبل آبی 40% + پرلایت 35% + پیت‌ماس 5% - کمپوست یا ورمی‌‌کمپوست سنبل آبی 65% + پرلایت 35%) آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار به اجرا در‌‌آمد. بیشترین ارتفاع ساقه گل‌‌دهنده (80/77 سانتی‌‌متر) در تیمار شاهد و کمترین ارتفاع ساقه گلدهنده (41 سانتی‌‌متر) در بستر حاوی 65% ورمی کمپوست سنبل آبی مشاهده شد. بیشترین عمر گلجایی (9 روز) گل‌‌های شاخه‌‌بریده در بستر 20% کمپوست سنبل آبی مشاهده شد. در نهایت افزون بر فواید زیست‌محیطی ناشی از جمع‌آوری زیست‌توده حاصل از سنبل آبی، نتیجه‌های این پژوهش نشان داد که آمیخته کود آلی حاصل از سنبل آبی همراه با پیت‌ماس و پرلایت با درصدهای پایین، بستر مناسبی برای رشد گل سوسن فراهم خواهند آورد.

Compost, Flower substrate, Vermicompost, Water hyacinth, سنبل آبی, کمپوست, ورمی کمپوست, محیط کاشت