محمود لاری دشت بیاض - استادیار گروه حسابداری دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مهدی صالحی - دانشیار گروه حسابداری دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مریم سخاوت پور - کارشناسی ارشد حسابداری، گروه حسابداری موسسه آموزش عالی عطار، مشهد، ایران

پژوهش حاضر، اثر تعدیلی محدودیت ‌مالی با شاخص کاپلان و زینگالس (1997) را در رابطۀ ساختار دارایی‌های ‌وثیقه‌شدنی و ساختار‌ مالی شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار ‌تهران بررسی می‌کند. بدین‌منظور، 155 شرکت برای یک دورۀ 11 ساله (1393-1383) بررسی شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد محدودیت مالی شرکت­ها در رابطۀ کل دارایی‌های ‌وثیقه‌شدنی با اهرم ‌مالی و اجزای دارایی‌های وثیقه‌شدنی (اموال، ماشین‌آلات و تجهیزات، موجودی‌کالا و حساب­های دریافتنی) با اهرم ‌مالی شرکت، تأثیر مثبت و معناداری دارد؛ به عبارت دیگر، با وجود محدودیت­های مالی در شرکت­ها، این رابطه تقویت می­شود. در تحلیل فرضیۀ سوم، متغیر تعدیلی محدودیت مالی در رابطۀ بین دارایی‌های بلندمدت وثیقه‌شدنی با اهرم ‌مالی بلندمدت تأثیری ندارد. متغیر تعدیلی محدودیت مالی در رابطۀ بین دارایی‌های کوتاه‌مدت وثیقه‌شدنی با اهرم مالی کوتاه‌مدت، نشان‌دهندۀ اثر مثبت و معناداری است. علاوه بر این اثر تعدیلی محدودیت‌ مالی در اجزای دارایی‌های کوتاه‌مدت‌ وثیقه‌شدنی (موجودی‌کالا و حساب­های دریافتنی) با اهرم ‌مالی کوتاه‌مدت به‌ترتیب، نشان‌دهندۀ رابطۀ مثبت و معنادار و نبود رابطه است.

اهرم مالی, بورس اوراق بهادار‌تهران, محدودیت مالی, ساختار دارایی‌ها, وثیقه