حسین پورقیومی - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری دانشگاه صنعتی اصفهان
مجید زابلی - مربی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه زابل
لیدا عندلیبی - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری دانشگاه صنعتی اصفهان

سد سازی از عوامل تخریب محیط زیست به شمار می رود که آسیب جبران ناپذیری به آبخیزها، کوهستان ها، جنگل ها ورودخانه ها تا سیلاب دشتها، دهانه ها، تالاب ها، دریاچه ها و دریاهای کشور وارد کرده است. سد سازی فعالیتی بیابان زا به شمار می رود. هر سد سالانه بخشی از آب تجدید پذیر کشور را تبخیر می کند و سالانه تا 5 میلیارد متر مکعب یا بیشتر از آب تجدید پذیر کشور از پشت سدها تبخیر می شود. سدها سبب تخریب یا تهدید جدی اکوسیستم های آبی و زیستگاههای وابسته به آن در تالاب ها و دریاچه های کشور شده اند. در این مقاله بررسی مسائل و مشکلاتی که شیوه ذخیره منابع آب از راه ذخیره در پشت مخازن سدها بوجود آورده و همچنین معضلاتی که این شیوه ذخیره بر روی سایر روش های ذخیره و جمع آوری آب درکشور سبب شده مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به اینکه این روش در شرایط خشک ایران و سطح تبخیر بالا سالانه میزان زیادی آب را از دسترس خارج می کند، به ارائه راهکارهایی در مواجه با این مشکل پرداخته شده است. این صنعت در کشورهای در حال توسعه رونق دارد در حالی که بازار آن در کشورهای توسعه یافته، برچیده شده است. اثرات منفی سدها بر روی محیط زیست فیزیکی، بیولوژیکی و اجتماعی آن قدر زیاد است که بسیاری از کشورهای توسعه یافته از دهه 70 به بعد دیگر نه تنها سدی نمی سازند بلکه به جمع کردن و برچیدن سدهای خود به قیمت های بسیار گزاف پرداخته اند تا اثرات منفی آنها را بر محیط زیست بزدایند و رودخانه ها و سفره های آب زیرزمینی خود را احیاء کنند

سد سازی، مشکلات سدها، منابع آب، محیط زیست،