مهدی پاکچی - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک بیوسیستم گرایش انرژیهای تجدیدپذیر، دانشگاه تهران، ایران
مصطفی قارزی - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک بیوسیستم گرایش انرژیهای تجدیدپذیر، دانشگاه تهران، ایران
زکیه غلامی - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک بیوسیستم گرایش انرژیهای تجدیدپذیر، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
اکبر عرب حسینی - دانشیار گروه فنی کشاورزی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران، ایران

با توجه به افزایش مصرف انرژی در جهان و کاهش انرژیهای فسیلی، بشر به استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر روی آورده است. انرژی خورشیدی از بزرگترین و در دسترس ترین انرژیهای تجدیدپذیر است. این انرژی عموما0 به دو صورت حرارتی و الکتریکی (فتوولتائیک) قابل بهره برداری است. فتوولتائیک با تبدیل نور به الکتریسیته، انرژی خورشید را قابل بهره برداری میکند . چنانچه سلول فتوولتائیک در سایه قرار بگیرد باعث کاهش راندمان آن میشود. بدین منظور با استفاده از دیودهای معکوس میتوان این افت توان را تا حدودی جبران نمود. میزان بهبود عملکرد در شرایط سایه به عواملی از جمله اتصالات و پیکربندی و همچنین قرارگیری دیودهای معکوس در سامانه فتوولتائیک بستگی دارد. با استفاده از دیودهای معکوس، چندین نقطه اوج توان بر روی منحنی توان- ولتاژ حاصل میشود که یکی از این نقاط اوج، نقطه بیشینه توان کلی سامانه است. بدست آوردن مقدار این نقطه بسیار دشوار است. به همین منظور الگوریتم هایی جهت ردیابی این نقطه بیشینه توان کلی توسط پژوهشگران ابداع شدهاند که بدست آوردن این نقطه را آسانتر کرده است. انتخاب نوع الگوریتم نیازمند پژوهش و تحقیق است. هرچه راندمان الگوریتم بالاتر باشد سریع تر و دقیقتر میتوان نقطه بیشینه توان کلی را ردیابی کرد. در این مقاله به بررسی و مرور چندین الگوریتم و روش پیکربندی و نوع اتصالات پرداخته شده و بهترین الگوریتم از نظر راندمان انتخاب شده است.

فتوولتائیک، اثر سایه، الگوریتم ردیابی، پیکربندی فتوولتائیک