حسن فرهادی - دانشگاه فردوسی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگانمشهد
محمد مهدی شریفانی - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مهدی علیزاده - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
حسین حکم آبادی - استادیارمرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان
ساسان علی نیائی فرد - پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران

پسته یکی از مهمترین محصولات باغی ایران است که بیشتر در مناطق خشک و نیمه خشک کشت می­شود. به منظور بررسی تأثیر تنش خشکی بر برخی صفات رویشی و فیزیولوژیک دانهال­های پسته و شناسایی ژنوتیپ­های­ متحمل، آزمایش گلخانه­ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار به صورت گلدانی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال­های 98- 1397 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل 10 ژنوتیپ پسته احمد آقایی، اکبری، سرخه­حسینی، گرمه، فندقی و (دورگ­های بین اینتگریما به عنوان والد پدری و ژنوتیپ‌های احمد آقایی، اکبری، سرخه­حسینی، گرمه و فندقی به عنوان والد مادری) و سه سطح خشکی شامل شاهد (ظرفیت زراعی)، تنش ملایم (65 درصد ظرفیت زراعی) و تنش شدید (30 درصد ظرفیت زراعی) بودند که 84 روز روی دانهال­های سه ماهه پسته اعمال شدند. نتایج تجزیه­های آماری نشان داد که تنش خشکی اثر معنی­داری بر تعداد برگ، طول ساقه، طول ریشه، محتوی نسبی آب برگ، نشت الکترولیت، کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کارتنوئید، پرولین برگ و ریشه داشت. با افزایش سطوح خشکی تمامی صفات به جز طول ریشه، نشت الکترولیت و پرولین در گیاهان مورد مطالعه نسبت به شاهد کاهش یافت. در بین دانهال­ها، در اکثر صفات به ترتیب ژنوتیپ­های پر رشد دورگه سرخه­حسینی × اینتگریما، احمد آقایی × اینتگریما و اکبری × اینتگریما کمتر و ژنوتیپ­های فندقی و فندقی × اینتگریما بیشتر تحت تأثیر خشکی قرار گرفتند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر به نظر می­رسد بتوان از دورگه­های پر رشد سرخه­حسینی × اینتگریما، احمد آقایی × اینتگریما و اکبری × اینتگریما به عنوان ژنوتیپ­های حاوی ژن­های متحمل به خشکی برای اصلاح ارقام در مناطق خشک استفاده کرد. 

پرولین, محتوای آب نسبی برگ, نشت الکترولیت, تنش خشکی