ساسان سامانیان - استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز

پوشش بنا و تزيين در معماري مسأله ي مهمي بود كه معماران را به خود مشغول داشته، به ويژه ايرانيان كه داراي ذوق هنري فراوان هستند. در واقع تزيين بناهاي ايراني با توجه به شرايط سياسي، اقتصادي و فرهنگي فرق مي كند و سير تحولي را پشت سر گذاشته است. بناهاي دوره سلجوقي از سازماندهي بسيار عالي برخوردارند و بيانگر شكوه و عظمت عصر سلجوقي هستند. تغييرات و تحولات مختلف رخ داده در اين دوره در عرصه معماري و تزيينات وابسته به آن به مرور موجب ايجاد انواع جديد از تزيينات معماري از لحاظ شكل، كاركرد، نحوه اجرا و مفاهيم مرتبط با آن در معماري اسلامي ايران بر پايه تحولات رخ داده در اين دوره شد كه هدف اين پژوهش كه به روش توصيفي- تحليلي انجام شده؛ بررسي و شناخت تزيينات وابسته به معماري در اين دوره است؛ دستاورد اين پژوهش نشان از استفاده هنرمندانه و حساب شده نقوش هندسي و نقش هاي گياهي و جانوري كه تماماً از يك وحدت برخوردار هستند و توازن و پراكندگي آنها به گونه اي است كه هيچ فشردگي در هيچ قسمت ديده نمي شود.

آجرکاری، تزیینات، سلجوقی، کاشی کاری، مناره، معماری