محمد گنجی - دانشیار گروه جامعه شناسی دانشکده علوم انسانی دانشگاه کاشان
نرگس نیکخواه قمصری - استادیار گروه جامعه شناسی دانشکده علوم انسانی دانشگاه کاشان
سمانه فروغی - کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی دانشگاه کاشان (نویسنده مسئول)

یکی از عواملی که تصورات مخاطبان، به‌ویژه کودکان، را از مفهوم کودک و دوران کودکی شکل می­دهد، تماشای فیلم‌های انیمیشن­ است. این نوع فیلم، دیدگاه ­هایی را درباره­ی وضعیت جسمانی، رفتاری، خانوادگی و زیستی کودکان به نمایش می‌گذارد. جهان­بینی­های که درباره­ی کودکان  در آثار انیمیشن ارائه می­شود تصادفی نبوده و منطبق با رمزگذاری­های خاصی صورت می‌پذیرد. هدف این پژوهش تحلیل نشانه­ شناختی الگوی بازنمایی کودک در انیمیشن است. بدین منظور با استفاده از روش نشانه­شناسی، به بررسی انیمیشن «بچه­ های ساختمان گل­ها»که در سال1395-1394تولید و در 91 قسمت ده دقیقه­ ای از شبکه­ ی پویا پخش‌شده، پرداخته‌ایم­ و کلیه قسمت­های این مجموعه را برای این منظور،  مشاهده و تحلیل کرده‌ایم. نتایج  پژوهش نشان می­دهد که: در این مجموعه ، با نوعی بازنمایی توأم با «خوب­نمایی» از کودک و دوران کودکی مواجهیم. شخصیت کودکان مجموعه، در جایگاه طبیعی سن خود بازنمایی نمی­شوند، بلکه بزرگ‌تر و بالغ­تر از سن زیستی­شان نمایش دار می‌آیند. چنین الگویی از بازنمایی ، به‌طورکلی ، در چهارچوب گفتمان «مدرن» جای می­گیرد. ازاین‌رو ، مجموعه انیمیشن«بچه­های ساختمان گل­ها» در صدد معرفی الگوی دوران کودکی با مؤلفه‌های گفتمان مدرن است.  

نشانه‌شناسی تصویر کودک, دوره کودکی, فیلم انیمیشن, گفتمان مدرن رسانه‌ای