سکینه صارمی گروی - دکترای زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد
سیدحسین سیدی - استاد گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد

شاعران و نویسندگان در هر دوره اي متأثّر از محیط سیاسی – اجتماعی خویش هستند و این تأثیر در آثار ونوشته هایشان نمود می یابد. از عدالت و برابري خرسند بودهاند و زبان به بیان عشق به وطن، زن، آزادي و...گشوده اند و از ظلم و ستم ها، بی عدالتی ها و ... شکایت کردهاند. از جمله این شاعران میتوان عبدالوهاب البیاتی را نام برد که در سال 1926 در عراق متولد شد و به خاطر ترس از فقر و تحت تأثیر اوضاع سیاسی- اجتماعی مجبور به ترك عراق شد. مضامینی مانند جهل, فقر, استکبارستیزي, دین, عشق, مرگ, حزن و اندوه و ... در اشعار بیاتی نمود یافته است.این شاعر به خوبی توانسته مضامین اجتماعی را به تصویر بکشد. از عشق خود به عراق سخن بگوید, با یاد وطن آرام گیرد,با طامعین و ظالمان مبارزه کند, مرگ در راه آزادي را برتر از زندگی با ذلت بداند و .... این مقاله کوششی است در بررسی و تحلیل مضامین اجتماعی از دیدگاه شاعر معاصر عرب زبان عبدالوهاب البیاتی.

ادبیات عربی، مضامین اجتماعی، عبدالوهاب البیاتی