دوستداری فاطمه زهرا (س) و عشق به او برای ایرانیان ماجرایی به بلندی روزگاران است، عشقی است که تا قیام قیامت رنگ خاموشی نخواهد دید و هرجا بهانه ای و مجالی برای عرضه بیابد، با تمام قامت خویش جلوه گری میکند مدح حضرت زهرا (س) در اشعار شاعران فارسی در ذهن و زبان شاعران و نویسندگان ادبپرور ایران بی تردید از موضوع های مهم و اثرگذار در مجموع پژوهشهای ادبیات فارسی میتواند محسوب گردد و ادبیات پربار فارسی دری از آغاز پیدایش تحت تاثیر شدید معارف نیرومند اسلامی قرار داشت و به خصوص آثار ادبی ایرانی برتر، با بهره مندی از این معارف فراگیر و غنی توانست جایگاهی محکم را در فرهنگ ایران و جهان از خود نماید. حضرت فاطمه(س) آیینه تمام نمای فداکاری، عصمت، دفاع از حریم ولایت و ده ها سجایای انسانی است. وی سرور و سیده تمام زنان عالم، دخت نبی اکرم و ساقی کوثر و سرمایه و افتخار تمام زنان و مادران مسلمانی است که پیرو راه اویند. این مقاله که با روش تحلیلی و توصیفی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است بر آن است که به شخصیت این بانوی بزرگوار در شعر شاعران فارسی(کلاسیک و معاصر) بپردازد. و اشعاری از شاعران فارسی را به آثارشان را به نام فاطمه (س) زینت داده اند، ارائه دهد.