علی نوری - دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان

هویت، فارغ از بحثهای ریشه شناختی و لغوی، اصطلاحی چندساحتی است، به جهات مختلف مورد توجه است و به عوامل گوناگون بستگی دارد. هویت ملی را میتوان به اختصار، خودآگاهی مردم یک سرزمین نسبت به اشتراکات زبانی، فرهنگی، تاریخی، جغرافیایی، دینی، فکری و حکومتی خود و تمایز آنها با دیگران دانست. هویت ایرانی، خودآگاهی ایرانیان به وحدت واشتراک در جنبه های پیشگفته است. در این مقاله، به هویت ایرانی _از نظر محتوایی_ پرداخته و روند شکل گیری مؤلفه های اصلی آن بررسی میشود. نتیجه اینکه: هریک از عناصر و مؤلفه های هویت ایرانی، در مقطعی از تاریخ و تحت شرایطی خاص پدید آمده و قوام یافته است؛ زمینه های تکوین و تکامل این عناصر، متنوع است؛ و بتدریج و تحت تأثیر عوامل گوناگون بویژه غلبه اقوام غیر ایرانی در مقاطعی از تاریخ ایران، گاه برخی از این مؤلفه ها کمرنگ شده و ویژگیهایی ناسازگار با اصول پذیرفته-شده ایرانیان، به آن تحمیل شده است.

ایران، هویت ایرانی، هویت ملی