ندا خواجه فرد - گروه حسابداری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.
مرتضی کاویانی - گروه حسابداری، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.
علی سام دلیری - گروه حسابداری، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران.

یکی از مهم‎ترین مسائلی که مدیران مالی باید برای حداکثر کردن ثروت سهامداران در نظر بگیرند، تعیین بهترین ترکیب منابع شرکت یا همان ساختار سرمایه‎ است؛ به‌گونه‌ای که در آن ترکیب، منابع مالی با خصوصیاتی همچون هزینه سرمایه اندک، نرخ بازده بیشتری را تحصیل نماید و ادعا می‎شود ساختار سرمایه‎ای که ارزش شرکت را افزایش می‎دهد و یا هزینه سرمایه کل را به حداقل می‎رساند، ساختار سرمایه بهینه می‎باشد. امروزه توجه به تصمیمات مربوط به ساختار سرمایه به قدری است که پژوهشگران با استفاده از مدل‎ها و بکارگیری تکنیکهای کمی سعی در ایجاد ترکیب بهینه دارند. از اینرو یکی از علومی که تاکنون در علم مالی بسیار مورد استفاده قرار گرفته و منشأ توسعه پژوهش‎های مالی شده، استفاده از مدل‎های پژوهش عملیاتی (OR) بوده است، به طور یکه نقش تعیین‌کننده در توسعه تئوری‎های مالی و سرمایه‌گذاری نیز داشته است و منجربه به رابطه دوسویه بین امور مالی و تکنیک‌های پژوهش عملیاتی گردیده است. لازم به ذکر است که همان‌طور که تکنیک‌های مختلف پژوهش عملیاتی برای مسائل مالی بکار گرفته‌ شده، ا نظریه‌های مالی نیز نیازمند توسعه و بهبود تکنیک‌های راه‌حل پژوهش عملیاتی بوده‌ است. ازاین‌رو مقاله حاضر به صورت مروری و به‌طور خلاصه به برخی از کاربرد تکنیک‎های پژوهش‎های عملیاتی در ساختار سرمایه می‌پردازد.

ساختار سرمایه, هزینه سرمایه, پژوهش عملیاتی