نگار افیونی - دانشجوی کارشناسی مامایی، مرکز تحقیقات توسعه علوم پرستاری و مامایی، واحد نجف اباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف اباد، ایران
نگین افیونی - دانشجوی کارشناسی مامایی، مرکز تحقیقات توسعه علوم پرستاری و مامایی، واحد نجف اباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف اباد، ایران
شادی گلی - استادیار، مرکز تحقیقات توسعه علوم پرستاری و مامایی، واحد نجف اباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف اباد، ایران

مقدمه : از اوایل دهه 1960 از داروهای محرک تخمک گذاری برای درمان ناباروری استفاده می گردد. داروهای محرک باروری در مرحله فولیکولی چرخه قاعدگی جهت افزایش غلظت سرمی گنادوتروپین ها ، با هدف تقویت بلوغ چند فولیکول و در نتیجه تخمک گذاری های متعدد استفاده می شوند. در مورد بی خطر بودن این داروها و خطر سرطان زایی آنها اطمینان وجود ندارد. هدف از انجام این مطالعه مروری بررسی عوامل خطر بروز سرطان تخمدان در زنان نابارور تحت درمان با داروهای محرک باروری می باشد.روش: در مطالعه مروری حاضر، مقالات با استفاده از کلید واژه های لاتین از پایگا ه های Scopus, Scienced Direct, PubMed, Google scholarمستخرج شدند.یافته ها: نتایج مطالعات متعدد افزایش خطر ابتلا به سرطان تخمدان را در زنان نابارور استفاده کننده از روش های کمک باروری نشان دادند. دریک مطالعه کوهورت افزایش خطر تومور مهاجم تخمدان را در زنان نابارور تحت درمان با کلومیفن سیترات که بیش از 12 دوره از آن استفاده کرده بودند ، نشان داد. این خطر در زنان نولی پار در پایان درمان بیشتر از زنان زایمان کرده بود. محققین همچنین دریافتند که در زنان نابارورحامل ژن جهش یافته BRCA تحت درمان با داروهای ناباروری خطر بروز سرطان تخمدان کاهش می یابد. خطر ابتلا به سرطان تخمدان در خانم هایی که تحت درمان IVF بیش از انجام 4 دوره قرار داشتند نیز دیده شد. دریک مطالعه کوهورت افزایش خطر ابتلا به تومورهای مهاجم تخمدان در زنان ناباروری که بیش از چهار دوره پروژسترون دریافت کرده بودند، دیده شد.نتیجه گیری: ناباروری یکی از فاکتورهای مهم خطر ابتلا به سرطان تخمدان است. با این حال ، ارتباط بین داروهای ناباروری و تخمدان سرطان باید با در نظر گرفتن سایر عوامل مانند سن ، شاخص توده بدن ، تعداد زایمان ، عوامل ژنتیکی (به عنوان مثال سابقه خانوادگی سرطان تخمدان ) و اتیولوژی ناباروری همراه با زمان پیگیری طولانی تر بررسی شود.