سارا دارابی - دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی، دانشگاه کردستان
غلامرضا حیدری - عضو هیئت علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه کردستان،
شیوا خالص رو - عضو هیئت علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه کردستان
حسین جهانی عزیزآبادی - عضو هیئت علمی گروه علوم دامی، دانشگاه کردستان

این مطالعه به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کود مرغی پلت شده و کود شیمیایی بر هضم پذیری شکمبه ای ماده خشک سیلاژ ذرت در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده های آزمایش حاضر نشان داد که بیشـترین هضـم پذیری شکمبه ای ماده خشک سیلاژ ذرت در تیمار 1250کیلوگرم در هکتار کود مرغی 50 + درصد کود شیمیایی توصـیه شـده 55/95) گـرم بـر کیلوگرم) و کمترین مقدار هضم پذیری شکمبه ای ماده خشک سیلاژ ذرت در تیمار عدم مصرف کود 46/35) گرم بر کیلوگرم) مشاهده شد. مقدار هضم پذیری شکمبه ای ماده خشک سیلاژ در تیمارهای 2500کیلوگرم در هکتار کود مرغی 25 + درصد کود شیمیایی 47/45 گرم بر کیلـوگرم و 5000کیلوگرم در هکتار کود مرغی + صفر کود شیمیایی 47/63) گرم بر کیلوگرم) پس از تیمار شاهد دارای کمترین مقدار بودند. به عنوان نتیجه گیری کلی، تیمار 1250کیلوگرم در هکتار کود مرغی 50 + درصد کود شیمیایی توصیه شده 55/95) گرم بـر کیلـوگرم) بیشـترین هضـم پـذیری شکمبه ای را نشان داد و استفاده از آن در کشت ذرت قابل توصیه میباشد.

سیلاژ ذرت، کود مرغی، ماده خشک، هضم پذیری.