امجد سازگار - پژوهشکده چرخه سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران
مرتضی امیری - پژوهشگر سازمان انرژی اتمی ایران
محمد سلیمانی نطنزی - پژوهشگر سازمان انرژی اتمی ایران

پلیمرهای تقویت شده با الیاف کربن یا در اصطلاح کامپوزیتهای الیاف کربن، از جمله موادی هستند که به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد ازجمله نسبت استحکام به وزن بسیار بالا، مورد توجه بسیاری از صنایع در ساخت قطعات مختلف می باشند. نمونه های بسیار رایج این ماده، ورقهای کامپوزیتی با ضخامت میلیمتری است که در ساخت برخی از انواع پنلها و یا سطوح منحنی و لوله کاربرد دارد. با وجود ویژگیهای ممتاز این مواد، انواع عیوب نظیر جدایش الیاف و یا شکست ماتریس، کارکرد نهایی آنها را تحت تأثیر قرار میدهد. از این رو، توسعه روشهای بازرسی غیر مخرب برای شناسایی عیوب قطعات ساخته شده با الیاف کربن بسیار پراهمیت است. در این مقاله نمونه های ورق کامپوزیتی الیاف کربن با روش پرتونگاری آزمایش شده و نتایج آن با دو روش نوین برشنگاری دیجیتالی و حرارت نگاری فروسرخ مقایسه شده است. نتایج نشان دهنده موفقیت بالاتر روش حرارت نگاری در تشخیص بسیاری از عیوب داخلی و همچنین روش برشنگاری در تشخیص جدایش لایه ای در این نمونه ها نسبت به روش آزمون سنتی پرتونگاری است. همچنین، نتایج نشان میدهد در هندسه خمیده و لوله که به دلیل محدودیت دسترسی در روش پرتونگاری، امکان تکمیل آزمونها وجود ندارد، روش حرارتنگاری نتایج بسیار قابل قبولی را ارایه مینماید. علاوه براین، میتوان در بسیاری موارد از روش نوین برشنگاری در نمونه های تخت برای شناسایی عیوب جدایش به طور موفق تر استفاده نمود.

کامپوزیتهای الیاف کربن، پرتونگاری، حرارتنگاری فروسرخ، برش نگاری دیجیتالی