عباس کریمی - استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
محمد نصیری - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه تهران

در صورتی که شخصی مال خود را در قالب عقد معوض به دیگری انتقال می­دهد و قبل از دریافت طلب خود، انتقال­گیرنده فوت می­کند، مشهور فقیهان در صورت بقای عین و کفایت ترکه برای تأدیه دیون میت، برای طلبکار حق خیار تحت عنوان «خیار طلبکار میت» قائل شده­اند. برخی از فقیهان، خیار مزبور را حمل بر موردی کرده­اند که میت با حالت ورشکستگی فوت کرده است. بعد از ارزیابی دیدگاه فقیهان و مستندات خیار مزبور این نتیجه حاصل شد که دلیل اصلی خیار طلبکار میت از دیدگاه مشهور فقیهان صحیحه ابی­ولاد است. با وجود این، از آنجا که این صحیحه برخلاف عموم برخی از آیات قرآن، صحیحه عمر بن یزید، اصول حقوقی و روح قانون است، نمی­توان به آن عمل کرد و خیار مزبور را معتبر دانست.

دین, ترکه, عقد معوض, فوت