محمد ملکی - دانشجوی دکتری مدیریت ورشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیتالله آملی، آمل، ایران
سید عماد حسینی - استادیار دانشگاه شهید بهشتی تهران
رسول طریقی - استادیار گروه مدیریت ورزشی موسسه آموزش عالی غیر دولتی ادیب مازندران

هدف پژوهش حاضر اولویت بندی عوامل موثر بر برند سازی سازمان لیگ فوتبال ایران بود. روش تحقیق آمیخته کیفی- کمی بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل جامعه آماری در بخش کیفی خبرگانی است که در زمینه مدیریت ورزشی تخصص علمی و مدیریتی داشتند و در بخش کمی شامل مدیران و کارکنان سازمان لیگ – مدیران، سرپرستان، مربیان ، بازیکنان و داوران شاغل در سازمان لیگ کشور بودند. تعداد 12 نفر در بخش کیفی و تعداد 300 نفر در بخش کمی نمونه آماری را به روش سهل الوصول تشکیل دادند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که نتایج برگرفته از این مصاحبه در غالب یک پرسشنامه با 10 عامل اصلی در بخش کمی مورد استفاده قرار گرفت. در این پژوهش برای روایی محتوایی از نظر خبرگان و اعتبار سازه (تحلیل عاملی اکتشافی) و برای اولیویت بندی از آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که عوامل سخت افزار، روابط بین الملل، برنامه ریزی، منابع مالی و بازاریابی، قوانین و مقررات، منابع انسانی، ارزش برند، تکنولوژی، فناوری و اطلاعات، ایمنی و امنیت دارای بیشترین اولویت بودند. بنابراین، می توان از این عوامل به عنوان مبنای عقلانی برند سازی سازمان لیگ فوتبال ایران بهره گرفت.

برند سازی, سازمان لیگ, فوتبال, معادلات ساختاری