ابوالفضل حرمتی دوست

مهندسی ارزش یک راهکار ساختارمند و کارکرد گرا برای کنترل هزینه هایی است که صرفه جویی به بار آورده و یا ارزش محصول را بدون فدا کردن کیفیت کارکرد و فواید آن بهبود می بخشند این محصول ممکن است یک کار و یا یک پروژه باشد. مهندسی ارزش با به کارگیری تکنیک های تحلیل کارکرد ارزیابی ارزش در یک بستر خلاق امکان بهبود و طراحی را فراهم می سازد. هسته اصلی مهندسی ارزش تحلیل کارکرد است. در واقع تحلیل کارکرد و نحوه برخورد با مسایل وجه تمایز رویکرد مهندسی ارزش از دیگر رویکردهای مدیریتی است که برای کاهش هزینه به کار می رود مهندسی ارزش نقش حساسی در دستیابی به هدف های دائمی و در حال ارتقا ایفا می کند و بستر لازم را به منظور هماهنگی وارتباط ایجاد می نماید. هدف اصلی این مقاله بررسی تأثیر مهندسی رازش برعملکرد سازمان است در سال های اخیر دیدگاه مهندسی ارزش به عنوان کاربردی ترین روش های کاهش هزینه ها در امور مهندسی شرکت ها به کار رفته است. شناسایی و بهسازی عوامل موثر بر عملکرد سازمانی پیش نیاز اساسی حفظ بقا و اثربخشی سازمانهای در دنیای رقابتی امروزی به شمار می رود.موفقیت در مطالعات مهندسی ارزش تا حدزیادی به تحلیل درست و تعریف دقیق عملکردها و روابط درونی اجزای پروژه بستگی دارد. این مقاله در پی آن است که با توجه به نقاط ضعف و کاستی هایی که در زمینه اجرای مهندسی ارزش در ابعاد محتوایی وکالبدی وجود دارد، عوامل مهم و تأثیرگذار را شناسایی و معرفی نماید، تا با ارایه راهکارهایی زمینه مساعد برای بهبود فرآیند فراهم گردد. بدیهی است که اجرای روش مهندسی ارزش، مشابه هر روش دیگری، نیازمند بسترهایی است مطالعات مهندسی ارزش، در شرایط نوین بر بهبود عملکرد یک محصول یا خدمات از نظر کیفیت، زمان و گسترش دامنه عملکرد بدون افزایش هزینه ها متمرکز می شود. لذا ضروری است تحلیل عملکرد نیز بدنبال ایجاد زمینه لازم به منظور دستیابی به این مهم طراحی گردد.

مهندسی ارزش، کارگروهی، عملکرد، فرآیند اجرایی، مدیریت ارزش