آسیه نمازی - دانشجوی دکترای سلامت و رفاه اجتماعی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، عضو هیئت علمی گروه مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، گیلان، ایران
زهرا تقدس نژاد - دانشجویان کارشناسی مامایی، انجمن علمی گروه مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت ، ایران
هاله غلامرضازاده - دانشجویان کارشناسی مامایی، انجمن علمی گروه مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت ، ایران

زمینه و هدف: سواد سلامت نتيجه عوامل اجتماعي و فردي است كه به ابعاد سواد در زمينه سلامتي مي پردازد. ظرفيتيک فرد كه شامل پتانسيل ذاتي و مهارت هاي فردي است، جزء اساسي اين مفهوم است كه مي تواند رفتارهاي مرتبطبا سلامت و استفاده از خدمات بهداشتي را تحت تاثير قرار داده و همچنين بر پيامدهاي سلامتي و هزينه هاي سلامتيدر اجتماع، اثرگذار باشد. با توجه به اينكه دانشجويان علوم پزشكي در واحدهاي مختلف درسي خود هم در تئوري و همدر واحدهاي عملي به اين مهارت دست پيدا مي كنند كه چگونه از خدمات بهداشتي جامعه استفاده كنند يا پيشگيري هايلازم در مواقع ضروري را انجام دهند، لذا گروه هدف ما در اين مطالعه دانشجويان غير علوم پزشكي هستند كه كمتر بااين موارد سرو كار دارند.مواد و روش ها : اين مطالعه با رويكرد توصيفي- همبستگي بر روي 250 نفر از دانشجويان غير علوم پزشكي دانشگاهآزاد اسلامي واحد رشت، در سال تحصيلي 97-98 انجام شد. افراد مورد بررسي از طريق نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه سواد سلامت (منتظري، 1393) بهره گرفته شد كه شامل ابعاد دسترسي،مهارت خواندن، فهم، ارزيابي، تصميم گيري و به كارگيري اطلاعات سلامت است. دامنه نمرات براي رتبه هاي حيطه ها0-100 و به صورت (0-5) ناکافی، (50/1-66) نه چندان کافی، (66/1-84) کافی و (84/1-100)عالي بود. داده هاي به دست آمده با نرم افزار SPSS و آمارهاي توصيفي و آزمون كاي دو و همبستگي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.نتایج : ميانگين و انحراف معيار نمره سواد سلامت 13/07±69/50 از 100 بود. 53/4 درصد افراد سواد سلامت كافي،و 12/9 درصد ازسواد سلامت عالي برخوردار بودند. ابعاد درک (76/78) و دسترسی (73/02) بيشترين ميانگين نمره و بعدتصميم گيري و كاربرد اطلاعات سلامت (62/14) كمترين ميانگين نمره را به خود اختصاص دادند. اينترنت (56/9%) وپزشک و كاركنان بهداشتي (25 %)، مهمترين منابع اطلاعاتي بودند كه دانشجويان شركت كننده به صورت معمول مطالبمربوط به بيماري و سلامت خود را از طريق آنها به دست مي آوردند.نتیجه گیری: براساس نتايج به دست آمده، بيشتر دانشجويان، اطلاعات مربوط به بيماري و سلامتي را از طريق اينترنتدريافت مي كردند. لذا با توجه به تمايل بالاي دانشجويان، ميتوان برنامه ها و مطالب مرتبط با سلامت را از طريق شبكه هاياجتماعي مجازي در اختيار آنها قرار داد.

اطلاعات سلامت، سواد سلامت، دانشجويان