اثرات غیر مستقیم COVID-19 بر محیط زیست کشورهای آسیب دیده از اپیدمی کرونا

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 782

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC13_300

تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : مقالات زیادی در زمینه پزشکی مربوط به شیوع COVID-19 که جهان را محاصره کرده و افراد زیادیرا به کام مرگ کشانده، نوشته شده است. با این حال، اثرات زیست محیطی آن به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفتهاست. بعضی از منابع استدلال می کنند که شیوع Covid-19 آلودگی محیط زیست را کاهش می دهد ، در حالی که برخی دیگر عقیده دارند آسیب های قابل توجه زیست محیطی در انتظار ما است. در این مطالعه ، اثرات شیوع Covid-19از نظر محیط زیست و بخش انرژی های تجدید پذیر مورد بررسی و نتایج به دست آمده مورد بحث قرار گرفته است.مواد و روش ها: در زمینه ی مربوطه در پایگاه های Scopus ،Google Scholar و Embase جستجو صورتگرفت و مقالات مناسب و مرتبط استخراج گردید. این تحقیق حاصل مروری بر مطالعات صورت گرفته طی چند ماهگذشته است.نتایج : بررسی ها نشان می دهد که بین اثرات ناشی از این اپیدمی و بهبود کیفیت هوا ، سواحل پاک و کاهش سر وصدای محیط زیست ارتباط معناداری وجود دارد. از طرف دیگر ، جنبه های ثانویه منفی مانند کاهش نرخ بازیافت، افزایشضایعات و مشکلاتی در بخش انرژی های تجدید پذیر نیز وجود دارند. علاوه بر هوا، این آلودگی ها سایر محیط هایفیزیکی (آب و زمین) را به خطر می اندازد. انتظار می رود فعالیت اقتصادی جهانی در ماه های آینده در اکثر کشورها بهحالت قبل بازگردد (حتی اگر به آهستگی پیش رود)، بنابراین کاهش غلظت گازهای گلخانه ای در طی یک دوره کوتاه،راهی پایدار برای بهبود شرایط محیط زیست ما نیست.نتیجه گیری: نتیجه گیری می شود که COVID-19 اثرات غیرمستقیم مثبت و منفی بر محیط ایجاد می کند، اما اثرات منفی بیشتر خواهد بود. کاهش غلظت گاز های گلخانه ای در طی یک دوره کوتاه راهی پایدار برای پاکسازی محیطزیست ما نیست. علاوه براین، بحران همه گیری این ویروس، مشکلات زیست محیطی دیگری را به همراه می آورد کهاگر کشورها از تأثیر این اپیدمی بر محیط زیست غافل شوند، ممکن است اثرات آن طولانی تر و مدیریت آنها دشوارتر گردد.

نویسندگان

فرید شهیدی نژاد

دانشجوی کارشناسی ، رشته علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

علی شهیدی نژاد

دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی