مریم سادات موسوی - دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی

عدم پیوند با نقص استخوان، یک عارضه شایع پس از شکستگی طولانی مدت استخوان، یک چالش اصلی برای جراحان ارتوپدی در سراسر جهان است. زیرا میزان بروز آن بالا است. مشکلات در دستیابی به درمان موفقیت آمیز است. نقص استخوان ازعوارض اصلی عدم پیوند است. درمان های بیولوزیکی متداول برای عدم پیوند با نقص استخوان شامل استفاده از پیوند استخوان اتولوگ یا جایگزین های پیوند استخوان و درمان مبتنی بر سلول است. درمان های غیر اتحادیه سنتی همیشه با مسائل ایمنی و عوارض مختلف دیگر همراه بوده است. پیوند استخوان دارای استخوان ، از جمله رد و تحریک تشکیل استخوان، مورد توجه قرار گرفته است. و سلامت جایگاه سلول های بنیادی یکی از موارد مهم در درمان مبتنی بر سلول است. در سال های اخیر محققان دریافته اند که از اگزوم ها می توان برای رساندن RNA عملکردی و واسطه گری ارتباط سلول به سلول استفاده کرد. این امر نشان می دهد که اگزوزوم ها با تنظیم سلول ها و سیتوکین های درگیر در متابولیسم استخوان ممکن است نقایص استخوانی را ترمیم کنند. اگرچه تولید سیتوکین های نظارتی با پیوند MSC یک تعدیل کننده مهم در بازسازی بافت است، ما بر روی اگزوزوم ها که وزیکول های خارج سلولی حاوی پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک هستند، به عنوان یک تعدیل کننده اضافی جدید ارتباط سلول به سلول و بازسازی بافت متمرکز شده ایم.