رضا معیری - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان ا اثر بخشی آموزش مثبت اندیشی برکاهش ترس از ارزیابی منفی و بهبود کیفیت زندگی زنان دارای همسر معتاد عضو انجمن الانان شهرستان نوشهر و چالوس بود. روش پژوهش، توصیفی، از نوع نیمه آزمایشی از طرح تجربی پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه ی زنان دارای همسر معتاد عضو انجمن الانان شهرستان نوشهر و چالوس بودند. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری در دسترس و حجم نمونه 46 نفر از زنان دارای همسر معتاد انتخاب شدند. ابزار آزمون پرسش نامه مقیاس ترس از ارزیابی منفی - فرم کوتاه (FNES-B) و برای کیفیت زندگی پرسشنامه سنجش کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی ، ( 1989 استفاده شد . جلسات آموزشی مثبت اندیشی نیز بر اساس پرو تکل درمانی مثبت اندیشی سیلگمن (2003) برگزار گردید. برای تجزیه و تحلیل دا دهها از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش مثبت اندیشی برافزایش کیفیت زندگی و کاهش ترس از ارزیابی منفی زنان دارای همسر معتاد تاثیر داشته است.

آموزش مثبت اندیشی، کیفیت زندگی، ترس از ارزیابی منفی