حمیدرضا فتوحی - کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مواد و متالورژی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
محمود حاجی صفری - دانشیار، گروه مهندسی مواد و متالورژی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران

یکی از مهمترین ضعف های پوشش های فوق آبگریز، پایداری شیمیایی و مکانیکی ضعیف این پوشش ها می باشد که استفاده صنعتی از آن ها را با محدودیت جدی مواجه کرده است. بنابراین، بهبود ریزساختار پوشش تشکیل شده زمینه را جهت بهبود تر شوندی، پایداری شیمیایی، پایداری مکانیکی و مقاومت به خوردگی آن فراهم می نماید. هر این مطالعه، ابتدا پوشش های سسلسه مراتبی Ni در شرایط پوشش دهی مختلف ایجاه شد و سپس پوشش های Ni-Cu و (2)Ni-Cu-SiO ایحاه شدند و ریزساختار و ترشوندگی آن ها بررسی شد. به منظور بررسی ریزساختار و ترکیب شیمیایی از میکروسکوب الکترونی روبشی نشر میدانی (FESEM) و EDS استفاده شد. ترشوندگی بر اساس زاویه تماس استاتیکی قطر بر روی سطح، بنا به روش قطر متحرک (Sessile-drop method) با استفاده از زاویه تماس سنج نوری در دمای 25 هرجه سانتی گراد مطالعه شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که ایجاد پوشش نیکل در شرایط پوشش دهی مختلف به شدت بر ریزساختار پوشش تاثیرگذار است. همچنین با ایجاد پوشش نانوکامپوزیتی ذرات با موفتیت هر تشکیل پوشش شرکت می کنند و یک پوشش نانوکامپوزیتی یکنواخت تشکیل می گردد. بررسی ترشوندگی نشان داد که با افزایش چگالی جریان اعمالی و کاهش مدت زمان پوشش دهی، مقدار زاویه تماس افزایش یافته و بیشترین زاویه تماس هر چگالی جریان اعمالی 10 میلی آمپر بر سانتی مفر مربع به دست می آید که مقدار آن برابر با155 درجه است که دلیل آن بهبود زبری دو وجهی و ایجاه ساختار سسلسه مراتبی می باشد.

پوشش های فوق آبگریز، پوشش سه جزیی (2)Ni-Cu-SiO، ریزساختار، ترشوندی