علی اصغر شاهرودی - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
محمد چیذری - استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

یکی از بحرانها ی مهمی که در آینده نزد یک، بشر را تهد ید خواهد ن مود و به موضوعی تنش زا بین ملت ها تبد یل خواهـد شد، مس أله بحران کمبود آب است . در این رابطه بزرگتر ین چالش ی که در مقابل ما قرار دارد سهم بسـ یار بـالا ی مصـرف آب در بخش کشاورزی است . متأسفانه در ایران علی رغم ظرفیت های فوق العاده عالی در بخش کشـاورز ی، عملکـرد و تولید محصول به ازای سطح و میزان آب مصرفی بسیار پایین است که ناشی از فقدان دانش، بیـنش و مهـارت کـافی کشاورزان در زمینه مدیریت آب کشاورزی می باشد . در این راستا، افـزایش فشـارهای جمعیتـی، بهبـود سـطح زنـدگی و تقاضای در حال افزایش برای کیفیت محیط زیست، همه دولـت هـا را برانگی ختـه تـا بـرای مـدیریت بهتـ ر آب موجـود، راهکارهای بهتری ارائ ه نمای ند که کلیه کشاورزان مشتاق مشارکت در بهره وری و تولید بیشتر از منابع آب و خاک باشند . اکنون به طور وسیعی مدیریت مشارکتی آبیاری به عنوان رهیافتی نوین برای تقویـت پایـداری در مـدیری ت مصـرف آب کشاورزی معرفی شده است که اهداف آن درگیری کشاورزان برای بهبود کارایی و اثربخشـی آبیـاری اسـت . لـذا ارتقـاء سطح دانش، نگرش و مهارت کشاورزان در زمینة چگونگ ی و نحوة انجام مد یریت آب کشاورزی از طریـق تعـاونی هـای آب بران می تواند یکی از راهکارهای عمده برای مشارکت کشاورزان در غلبه بر مشـکل کـم آبـی و رسـیدن بـه اهـداف مدیریت آب کشاورزی محسوب میشود .

آب، تعاونی آببران، مدیریت مشارکتی آبیاری، مدیریت منابع آب، ظرفیت سازی، پایداری