حسین ترک - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا (همدان)
علی اصغر سپاهی
اشرف ترکیان

منطقه مورد مطالعه بخشى از نوار دگرگونى سنندج- سیرجان است و متشکل از سنگهاى دگرگونی ناحیه اى و مجاورتى است که با توده هاى نفوذى فلسیک، حدواسط و مافیک قطع شده اند. توالى دگرگونى از سنگهاى اسلیت، فیلیت، شیست، شیست لکهای، هورنفلس کردیریتدار، متاولکانیک، مرمر و کالک- سیلیکات تشکیل شده است. سنگهاى پلیتى فراوانترین نوع سنگها هستند. با توجه به ارتباط بین ساختارها و ارتباط پورفیروبلاستها با زمینه (ریزساختارها)، در این منطقه دو مرحله دگرشکلی شناسایی شدهاند که هر فاز دگرشکلی با یک فاز دگرگونی همراه بوده است. فاز دگرگونی سومی نیز که به صورتپسرونده میباشد در منطقه تشخیص داده شده است. همراه با اولین مرحله دگرشکلیD 1 اولین رخداددگرگونی در منطقه اتفاق افتاده است. شواهد مربوط به دگرشکلیD 1 به صورت برگوارگیS1 و شواهدمربوط به فاز دگرگونی به صورت تبلور کانیهای کلریت، موسکوویت، کوارتز، بیوتیت و کلریتوئید میباشد. دگرشکلی دومD2 حادثه اصلی دگرشکلی در منطقه میباشد و دلیل این مدعی برگوارگی غالبS 2 میباشد که از چین خوردن برگوارگیS1 ناشی شده است. در این مرحله دگرگونی پیشرونده باعث تبلور کانیهای موسکوویت، کوارتز، بیوتیت ، گارنت، آندالوزیت و کردیریت همزمان با دگرشکلی شده است.

دگرشکلی، دگرگونی، برگوارگی، سنگهای دگرگونی، جنوب تویسرکان