عبدالقادر تکه ئی - گروه حسابداری و مدیریت، واحد گنبدکاووس، دانشگاه آزاد اسلامی، گنبدکاووس، ایران
اسماعیل زهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت پیشرفت و توسعه شهری و روستایی دانشگاه پیام نور سمنان، سمنان، ایران
حبیب کارگر - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی شهر و روستا دانشگاه پیام نور گرمسار، گرمسار، ایران

مفهوم سرمایة اجتماعی به عنوان ابزاری برای درك روابط اجتماعی که زیر بنای سیستم های اجتماعی اثربخش است، به کار می رود و مبنای مزیت سازمانی شناخته شده است . در جوامع امروزی، علاوه بر سرمایه های فیزیکی، انسانی و اقتصادی، نوع دیگری از سرمایه مورد بحث قرار می گیرد که سرمایه اجتماعی نامیده می شود که بستر مناسبی برای بهره وری سرمایه انسانی وفیزیکی و راهی برای موفقیت و بهبود عملکرد سازمان، قلمداد می شود. مدیران و کسانی که بتوانند در سازمان سرمایه اجتماعی ایجاد کنند راه کامیابی شغلی و سازمانی خود را هموار می سازند. سرمایه اجتماعی ماده ای است که سرمایه های انسانی را شکل و قالب می دهد و با تشکیل ساختاری منسجم منجر به کنش سیاسی، فرهنگی و اقتصادی می شود. در این مقاله به شکل مروری به ادبیات در دو بخش سرمایه اجتماعی و سرمایه فکری پرداخته شده است.

سرمایه اجتماعی، سرمایه انسانی، تفاوت دو سرمایه