مهدی سلیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت کسب و کار و منابع انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران.
مسلم محمدیان - استادیار، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران.

منابع انسانی عمده ترین سرمایه و عامل راهبردی هر سازمان به حساب می آید، کاهش عوامل استرسزای شغلی و بهبود کیفیت زندگی کاری منابع انسانی از مهم ترین مسائل پیش روی سازمان ها میباشد. در این مقاله به شناسایی رابطه عوامل استرس شغلی و کیفیت زندگی کاری کارکنان شرکت توریع برق استان ایلام پرداخته شده است. برای تعین حجم نمونه از رابطه کوکران برای جامعه آماری 501 نفری استفاده شده است که تعداد 150 نفر برآورد گردید. سوالات مربوط به منابع استرس شغلی از پرسشنامه دیویس و همکاران ( 1991 ) و سوالات مربوط به کیفیت زندگی کاری از پرسشنامه والتون ( 1973 ) گرفته شده و مورد تأیید آنها بوده است. به منظور بررسی پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده گردید که میزان آلفای کرونباخ محاسبه شده کل پرسشنامه نیز 0.95 می باشد که نشان می دهد پرسشنامه از پایایی مناسب برخوردار می باشد.در این مقاله از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و ضریب همبستگی اسپیرمن با نرم افزار - SPSS استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که فقدان کنترل، ابهام نقش، ارزیابی عملکرد، تعارضات مناسبات انسانی، محیط کار، ناامنی شغلی، بیگانگی، سنگین باری نقش، سبک باری نقش و تعارض نقش بر کیفیت زندگی کاری کارکنان تأثیر منفی دارد.

استرس شغلی، عوامل استرس زا، کیفیت زندگی کاری