راضیه بیگلری فراش - دانشجوی ارشد گیاهان دارویی، دانشگاه علوم کشاورزی ساری
وحید اکبرپور - استادیار گروه باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی ساری
سید کمال کاظمی تبار - دانشیار گروه اصلاح نباتات، دانشگاه علوم کشاورزی ساری

گانودرما (Ganoderma lucidum) یکی از مهمترین گونه های قارچ های دارویی است. با توجه به اهمیت دارویی این قارچ، تأثیر نوع بستر کشت بر خصوصیات رویشی و کمیت و کیفیت میوه آن بررسی گردید. هدف اصلی در این تحقیق بررسی اثر انواع مختلف غنی ساز بستر و نوع بستر کشت بر شاخص های عملکرد و بهره وری بیولوژیکی قارچ گانودرما بود. از سه سوبسترای بیوچار، NPK و کاه و کلش بلوط هر کدام به صورت جداگانه در بستر کشت پایه که شامل خاک اره و سبوس بود استفاده شد. بستر کشت بدون غنی ساز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار جهت بررسی میز ان بهره وری بیولوژیکی، میانگین تعداد و وزن قارچ طراحی و اجرا شد. نتایج نشان داد که بیشترین بهره وری بیولوژیکی (80%) در ترکیب بستر کشت پایه به همراه NPK و کمترین بهره وری بیولوژیکی (55%) در بستر کشت پایه به همراه بیوچار بدست آمد. همچنین بهترین بستر کشت برای داشتن سریعترین رشد میسیلیومی بستر کاه و کلش بلوط بود. بهترین ترکیب سوبسترا برای داشتن بیشترین وزن قارچ با 45 گرم وزن مربوط به بستر کشت پایه با مکمل NPK و کمترین وزن قارچ بستر حاوی بیوچار با میانگین 30 گرم وزن قارچ بود. بستر کشت غنی شده با کمپوست بلوط دارای بالاترین تعداد قارچ با میانگین 4 بود و بستر حاوی بیوچار حاوی کمترین تعداد قارچ با میانگین 2 عدد بود. در کل بستر کشت بیوچار به دلیل کربن بالا بدترین عملکرد و بستر حاوی NPK به دلیل ازت و ریز مغذی های در دسترس داری بالاترین عملکرد بود. در بین تمامی تیمارها بستر کشت حاوی کمپوست بلوط دارای بازده و عملکرد مناسب و متناسب بود.

بستر کشت، بهره وری بیولوژیکی، مکمل، قارچ گانودرما