معصومه رنج بخش - مربی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی خودکارآمدی و اضطراب ریاضی بر اساس تنظیم هیجان بود. در پژوهش توصیفی ازنوع همبستگی حاضر، جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه در نیم سال دوم تحصیلی سال تحصیلی1398-99 در تهران تشکیل می دادند از این میان 250 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و باپرسشنامه های خودکارآمدی ریاضی، پرسشنامه اضطراب ریاضی و پرسشنامه تنظیم هیجان مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، نمودارها و...) و استنباطی (همبستگی ورگرسیون) توسط نرم افزار آماری spss-22 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرف . نتایج نشتان دادند که تنظیم هیجانارتباط معناداری با خودکارآمدی و اضطراب ریاضی دانش آموزان دارد نتایج رگرسیون نیز نشان داد که تنظیم هیجانتوانایی معناداری برای پیش بینی خودکارآمدی و اضطراب ریاضی دانش آموزان دارد. پیشنهاد می شود از نتایجپژوهش حاضر در به عنوان مبنا و راهنمایی برای متغیرهای هدف در پژوهش مربوط به خودکارآمدی و اضطرابریاضی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

اضطراب ریاضی، تنظیم هیجان، خودکارآمدي ریاضی