فریبا سلطانلو - کارشناس ارشد مشاوره، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران.
مجتبی امیری مجد - دانشیار، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران.

پژوهش حاضـــر با هدف اثربخشـــی در مان گروهی مبتنی بر واقع یت در مانی بر افزایش شـــادکامی در زنان متاهل انجام شـــد. طرح این پژوهش نیمه آزمایشــی و از نوع پیش آزمون، پس آزمون با پیگیری ســه ماهه و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شــامل کلیه زنان متاهل شهر ستان تاکستان در سال 1396 بودند که 30 نفر از آنان به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به شکل تصـــادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هرگروه 15 نفر) جایگذاری شـــدند. برنامه درمان مبتنی بر واقعیت درمانی فقط برای گروه آزمایش به مدت 9 جلســه 120 دقیقه ای اعمال شــد و گروه کنترل چنین مداخله ای را دریافت نکرد. در این مطالعه از پرســشــنامه شادکامی آکسفورد (OHQ) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-19 و آزمون تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر انجام شد. نتایج ن شان داد روند تغییرات در گروه آزمایش ن سبت به گروه کنترل در مراحل سنجش در متغیر شادکامی به طور معنادار متفاوت بوده است (P>0/05) و حدود %66 درصد از تفاوتهای مشاهده شده در این متغیر ناشی از عضویت گروهی (مداخله) اســت. جهت مقایســه این تغییرات در روند زمان از آزمون تبعی بن فرونی اســتفاده شــد. نتایج نشــان داد تغییرات بین پیش آزمون با پس آزمون و پیش آزمون با پیگیری فقط در گروه آز مایش معنا دار بود .(P>0/05) در مجموع میتوان نتیجه گر فت که مداخله، شادکامی زنان متاهل را افزایش میدهد. بنابراین، پیشنهاد می شود از این روش به منظور افزایش شادکامی و بهبود سازگاری زناشویی استفاده شود.

واقعیت درمانی، شادکامی، سازگاری زناشویی