مجتبی جعفرزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معارف اسلامی و مدیریت صنعتی دانشگاه امام صادق (ع)

دانش از جمله این منابع نامشهود است که سازمانهای بهرهبردار از آن، نسبت به سازمانهای بیتفاوت به آن، از جنبه های مختلف موفق تر هستند. اغلب دانش، بهعنوان یگانه منبع راهبردی سازمانها در نظر گرفته میشود و سازمانها هم در پی آن هستند تا با مدیریت راهبردی منابع انسانی، محیطی پویا و انگیزشی برای یادگیری و انتقال دانش فراهم آورند، به طوری که با خلق دانش و در نتیجه ارزش آفرینی، به مزیت رقابتی دست یابند. از این رو پیاده سازی سیستم مدیریت دانش امروزه به یکی از اولویت های سازمانهای مختلف تبدیل شده است. این پژوهش با استفاده از ارزیابی عوامل کلیدی موفقیت، به دنبال ارزیابی اثربخشی استقرار سیستم مدیریت دانش در راستای علمی پایدار دانشگاه پیام نور اهواز میباشد. با توجه به تحقیق لی (2009) شاخصهای فرهنگ سازمانی، زیرساخت های فنی، مکانیزم های ارزیابی، رهبری و منابع انسانی داخلی برای ارزیابی تعیین شده اند که برای تحلیل داده های مربوطه از آزمون فریدمن برای اولویت بندی استفاده شده است. بر اساس یافته های آزمون ها، این دانشگاه با وضعیت مطلوب پیادهسازی مدیریت دانش در راستای نیل به توسعه علمی پایدار فاصله دارد. در بین موارد یاد شده مکانیزم ارزیابی وضعیت نامساعدتری نسبت به دیگر عوامل دارند. همچنین زیرساخت فرهنگ سازمانی بهترین وضعیت را داراست.

دانش، سیستم مدیریت دانش، دانشگاه، توسعه علمی پایدار