اعظم سیدی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه جیرفت
مریم احمدزاده - دانشآموخته کارشناسی ارشد اگرواکولوژی، دانشگاه جیرفت
شهناز فتحی - استادیار گروه گیاهان دارویی، مرکز آموزش عالی شهید باکری، دانشگاه ارومیه
صدیقه افشاری پور - دانشجوی کارشناسی ارشد باغبانی، گروه کشاورزی دانشگاه هرمزگان

امنیت غذایی به معنی اطمینان از دسترسی فیزیکی و اقتصادی همه مردم به غذای سالم، مغذی و کافی است که تمام نیازهای غذایی و سلامتی آنان را تامین کند. افزایش رشد جمعیت، کاهش منابع آب و خاک و آلودگی زیست محیطی باعث گردیده که محققان جهت تامین امنیت غذایی جوامع بشری به فکر افزایش تولید محصولات کشاورزی در واحد سطح باشند. افزایش مصرف کودهای شیمیایی علاوه بر تحمیل هزینه های اضافی و بالا بردن هزینه های تولید، سبب آلودگیهای زیست محیطی و مخاطرات ناشی از آن میشود. بنابراین، باید با استفاده از فناوری های نوین اقدام به مصرف کودهای زیستی نمود که دارای ویژگی هایی همانند رهاسازی کنترل شده عناصر در پاسخ به محرکهای ویژه، عدم سمیت برای زیست محیط و رسانش آسان و ایمن عناصر برخور دارند و بدین طریق مانع از کاربرد مکرر کودهای شیمیایی گردید. اما چگونگی کاربرد این محرکها باید با بررسی های محلی و منطقه ای صورت گیرد. لذا نتایج این بررسی نشان داد به منظور استفاده کمتر از کودهای شیمیایی، افزایش پایداری و کمک به حفظ محیط زیست کاربرد محرکهای رشد گیاهی مانند کودهای مایع آلی، عصاره جلبک دریایی، کودهای زیستی، هیومیک اسید، ورمی کمپوست و آمینواسیدها میتواند در افزایش تولید محصول گلخانه ایی سالم موثر میباشند.

کودهای مایع آلی، عصاره جلبک دریایی، هیومیک اسید، آمینواسیدها