پریسا گرامی فر - دانشجوی گروه معماری،واحد نیشابور،دانشگاه آزاد اسلامی،نیشابور،ایران
آناهیتا زنده دلان - استادیار و عضو هیات علمی گروه معماری،واحد نیشابور،دانشگاه آزاد اسلامی،نیشابور،ایران

سالمندی دوره ای از زندگی است که به دلیل شرایط سنی و کاهش نسبی فعالیت های کاری،محدودیت های حرکتی به دلیل افت ماهیچه ها و کاهش توانایی فیزیولوژیکی،فرد اوقات فراغت بیشتری داشته و زمان بیشتری را در خانه سپری می کند و نیازهای خاص خود را دارد که در برنامه ریزی برای سالمندان باید به این نیازها پاسخ داده شود.با وجود این که مسکن،یکی از نیازهای اساسی و اولیه هر انسان است،اما تنها گزینه موجود برای سکونت سالمندان که در آن وابستگی های او به دیگر اعضای خانواده برای انجام امور روزمره زندگی کاهش یافته،فضای سرد و بی روح خانه های سالمندان می باشد،این در صورتی است که بیش از نیمی از سالمندان توانایی زندگی در مسکن مستقل را دارند.در این پژوهش سعی شده با شناخت فاکتورهای کالبدی موثر بر ارتقا استقلال سالمندان ،الگوهایی در راستای رسیدن به هدف مذکور ارائه شود.تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی تحلیلی می باشد.در این رساله ابتدا به بررسی تحقیقات و اسناد پیشین در زمینه سالمند و عوامل موثربر ارتقا استقلال ایشان و سپس انجام مطالعات میدانی (مشاهده و پرسشنامه)در خانه سالمندان در شهر مشهد پرداخته شده است و توسط نرم افزارهای آماری داده های به دست آمده تجزیه و تحلیل شده اند.با استفاده از تحلیل تحقیقات انجام شده،تاثیر فاکتورهای کالبدی بر ارتقا استقلال سالمندان بیان شدند،در نهایت به ارائه الگوهای پیشنهادی پرداخته شده است.نتایج به دست آمده از پژوهش نشان میدهد ارتقا استقلال سالمندان تحت تاثیر فاکتورهای کالبدی سهولت دسترسی،جنس مصالح،نشانه ها،مبلمان و تجهیزات،نور وروشنایی،رنگ ،صوت،پوشش گیاهی می باشد.

سالمند،استقلال،مجتمع مسکونی