مهدی آذری - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش دانشگاه پیام نور، میاندوآب، ایران
محمدباقر اکبرپورزنگلانی - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور- تهران- ایران

از آنجا که اسلام دینی است جامع و همه جانبه، بنابراین طرح مسائلی تربیت جسمانی از دیدگاه اسلام البتهبا سعی در اصالت تحقیق و جایگاه آن، مناسب بوده و عنوان نکردن آن شاید در ذهن، ضعف مکتب و همهجانبه نبودن آن را سبب شود. هدف پژوهش حاضر، تبیین جایگاه تربیت جسمانی در اسلام و بررسی اهمیتو ابعاد آن با توجه به قرآن و منابع اسلامی می باشد. تحقیق پیرامون تربیت جسمانی از دیدگاه اسلام از آنجهت ضروری می نماید که دین آسمانی ما اسلام بین روح و جسم قائل به یک ارتباط دوسویه می باشد. دراین پژوهش بنیادی، روش کار ما مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی مراجع و منابع اصیل اسلامی وتربیتی بوده است. ابزار گردآوری اطلاعات بر پایه مطالعات کتابخانه ای به صورت فیش برداری می باشند.برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوی کیفی استفاده شده است. برای این منظور از کتب شرحو تفسیر که بر روی منابع اسلامی انجام شده است مانند تفسیر قرآن و شرح و تفسیر نهج البلاغه استفادهگردید. یافته های پژوهش حاضر بیانگر این مطلب است که یکی از مسائل مهم در برنامه های تربیتی توجهبه نیازهای موضوع تربیت یعنی انسان می باشد. دانشمندان علوم طبیعی و فیلسوفان هرکدام به فراخور خودبه مسئله نیاز های جسمی انسان و چگونگی ارضاء این نیازها پرداخته و هرکدام به نوعی متفاوت از دیگریاین مسئله را ترسیم می کنند. اما مکتب ما اسلام به عنوان خاتم ادیان الهی که بهترین نظام تعلیم و تربیترا ارائه می نماید، در ارتباط با جسم و رابطه آن با روح و لزوم توجه به حفظ سلامت آن، مبانی و اصولمشخص، تعیین کننده و منحصر به فردی را ارائه می نماید. قوانین و دستورات انسان ساز اسلام هم متوجهسلامت روح می باشد و هم سلامت جسم. زیرا ارزشهای تعالی بخش انسان با خواسته های حیاتی او که بهابعاد جسمانی و فیزیکی مربوط می شود رابطه تنگاتنگ دارد. و عدم ارضای این خواسته ها با توجه نظرصریح قرآن؛ انسان را از رسیدن به کمال واقعی باز می دارد.

تربیت جسمانی، تعلیم وتربیت اسلامی، اسلام، رابطة بین نیازهای جسمی و روحی