آرمان وزیرزاده جهرمی - کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه علم و صنعت ایران

خوردگي داخلي در محيط هاي صنعتي شامل جريان گاز مايع مي تواند يك نگراني جدي باشد. به عنوان مثال، درصنعت نفت و گاز فاز آب خورنده معمولاً در لوله ها همراه با فازهاي هيدروكربن و گاز منتقل مي شود. اين جريان هاي مايع-گاز، الگوي جريان پيچيده اي ايجاد مي كنند كه در آن فاز مايع بسته به ميزان جريان گاز و مايع و شيب لوله مي تواند بهروش هاي كاملاً متفاوتي (به عنوان لايه هاي طبقه بندي شده، حلزون هاي متناوب، فيلم حلقوي و غيره) توزيع شود. در اينشرايط فاز آب ميتواند با سرعت بسيار بالايي در مقايسه با جريان آب تك فاز يا جريان هيدروكربن-آب دو فاز جريان يابد.سرعت زياد آب معمولاً منجر به سرعت انتقال جرم زياد مي شود كه مي تواند خوردگي سطح لوله فلزي را تسريع كند. به طوركلي، محاسبه ميزان خوردگي از طريق مدلهاي مكانيكي الكتروشيميايي نياز به دانش ميزان انتقال جرم گونه هاي خورندهدارد. با اين حال مطالعات بسيار كمي در نوشته ها وجود دارد كه داده هاي تجربي خاصي را نشان ميدهد يا روشهايي رابراي محاسبه ميزان انتقال جرم مخصوصاً براي قطرهاي بزرگ لوله، در جريان گاز-مايع پيشنهاد مي كند. اين مطالعه يكروش براي برآورد سرعت انتقال جرم در جريان گاز مايع بر اساس قياس چيلتون-كولبرن، نفوذي گردابي و مدل سازيمكانيكي جريان گاز مايع معرفي مي كند. مدل هاي مكانيكي پيشنهادي طيف وسيعي از خصوصيات سيال و ميزان جريان،رژيم هاي مختلف جريان و تمايلات لوله را پوشش مي دهد و با داده هاي تجربي انتقال جرم از جريان بزرگ گاز-مايع توافقخوبي نشان مي دهد.

جريان گاز مايع، انتقال جرم، الگوهاي جريان، خوردگي، مدل سازي