شمیمه بابایی خرزوقی - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش محیطزیست، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
محمدرضا صبور - دانشیار، دانشکده صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
سامان مفتخری عناصری موحد - دانشجو دکتری مهندسی عمران گرایش محیط زیست، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

يكي از مهمترين مشكلات بهرهبرداري مراكز دفن بهداشتي، توليد و انتشار شيرابه در محيط مي باشد. بطوركلي منشاتوليد شيرابه را ميتوان علاوه بر محصولات فرعي حاصل از تجزيه بيولوژيكي، شامل بارندگي، رطوبت و ديگر مايعات موجوددر پسماندهايي كه دفن ميشوند دانست. خصوصيات شيرابه مراكز دفن بسيار متغير بوده و نميتوان روشي كلي درخصوص تصفيه و مديريت شيرابه تمامي مراكز دفن پيشنهاد داد، بلكه شيرابه توليدي در مراكز دفن مختلف مي بايست بهصورت مورد به مورد بررسي شده و روش بهينه تصفيه آنها تعيين گردد. فرآيندهاي فيزيكي-شيميايي و بيولوژيكيمختلفي براي تصفيه شيرابه مورد استفاده قرار مي گيرند. به منظور دستيابي به راندمان حذف بالا، روش هاي فيزيكي-شيميايي به تنهايي مورد استفاده قرار نمي گيرند و در تركيب با روش هاي بيولوژيكي و يا ديگر روش هاي فيزيكي-شيمياييبه كار برده مي شوند. به طور كلي، نوع ماده منعقد كننده و مقدار بهينه آن، نوع جاذب مورد استفاده، مصرف انرژي، توليدلجن و نوع فيلتر مورد استفاده در آزمايشات، عواملي هستند كه براي دستيابي به راندمان بالاي حذف توسط روش هايتصفيه فيزيكي-شيميايي بايد مورد توجه قرار گيرند.

مركز دفن، شيرابه، تصفيه فيزيكي-شيميايي، روش هاي تركيبي